Ik weet zeker dat het regent in Afrika.......

Donderdag 19 april
Vandaag weer naar de Makerere University geweest. Gesproken met Dr. Moses Tenywa. Kort met hem gesproken en enkele van zijn medewerkers. Een Soil Testing Kit gekocht die ze zelf daar maken. Deze ga ik gebruiken om het terrein in Abim waar we gaan boeren te onderzoeken: pH, N P K, enz.

Daarna naar Naseco waar ze bezig waren om de zaden klaar te maken voor ons. Deze zaden worden opgestuurd met de bus, ik heb er gelijk de STK maar achtergelaten om meegestuurd te worden.

Heb helaas geen foto's kunnen maken. Vanmorgen de hotelkonijnen gefotografeerd, en daarna bleek de kaart vol te zijn. (En ik er van)

Donderdag 18 april
Vandaag eerst een dongel gekocht zodat ik fatsoenlijk op internet kan. Hier is MTN een groot telecombedrijf dat een netwerk heeft over heel Afrika. Hun dongels waren echter op verschillende plaatsen uitverkocht.
Daarom heb ik maar een Orange-dongel gekocht.
Daarna naar een winkel geweest om een accu voor mijn laptop te kopen. Toen ik met de verkoper sprak over mijn dongel (klinkt opeens als een vies woord) heeft hij hem voor me gedeblokkeerd zodat elke SIM-kaart erin kan. Orange schijnt namelijk geen bereik te hebben in Karamoja, en in mijn telefoon heb ik al een MTN SIM-kaart met veel airtime.

Om een gewone SIM-kaart te kopen hier is trouwens ook niet eenvoudig (En zelfs niet tweevoudig). Je moet een ID kunnen tonen en een kopie ervan bij je hebben. Na heel wat geformulier krijg je dan eindelijk je SIM-kaart. Deze wordt geactiveerd en na ca. 15 min kun je bellen.
Ze doen dit omdat er veel bankfraude is met SIM-kaarten
In eerste instantie was ik er één met Marck gaan kopen, maar het systeem om de kaart te activeren werkte niet.

Interessant hè? Jullie hadden vast spannender avonturen verwacht; maar dit zijn zo de dingen waar je tegenaan loopt als vreemdeling.

Woensdag 18 april

Naar Naseco Seeds geweest in Kampala. Gesproken met de Belg Nicolai Rodeyns over de mogelijkheden in Abim.
                                      

Op weg naar Naseco

Naseco zit goed verstopt

We zijn er

Naseco gaat van verschillende gewassen zakjes van 5 kg zaad klaar maken, die naarAbim gestuurd zullen worden.

 De weg voor Naseco

Daarna naar Makerere University geweest; ik wilde hier een bodemkundige spreken. Deze was helaas niet aanwezig, maar ik heb wel zijn juiste telnr. gekregen waardoor ik een afspraak heb kunnen maken voor morgenochtend.

Kleine safari in de hoteltuin:

                                                            De lokale Pluisje en Flappie

                                          Katahar?

Intussen bij de buren.... (Foto vanuit mijn hotelraam):

Spitsuur (kan een spits ook breed zijn?) in Kampala:

Veel politie opstraat; ook leger, bewakers. Overal kun je aan- en tegengehouden worden. Je auto kan doorzocht worden; ze hebben spiegels aan een stok waarmee ze dan onder je auto gaan; of ze doorzoeken je tas. Alles gaat echter erg halfslachtig: 1 kant van de auto (ik verstop mijn bommen altijd aan de andere kant), of 1 rits van je tas (de handgranaten zitten in het andere vakje).

Ook als je bijv. een bank of winkel binnen gaat kunnen ze met zo'n soort metaaldetector langs je lichaam gaan. Ik geloof niet dat die dingen goed werken, want noch de schroef in mijn schouder noch mijn stalen zenuwen (ende de uiteinden van derzulken) lieten ze afgaan.:

                                        Vuilnisauto:

                                        
                                         Regenbuitje gefotografeerd vanaf balkon hotel:

                                        

                                       Bouw duurzaam. Gebruik................................











                                       ---------------  houten steigerpijp:

Dinsdag 17 april
Vandaag met een Nederlander, Marck van Esch, op stap geweest die hier al vanaf 2002 woont, en al voor die tijd hier regelmatig kwam. Hij zit in de biologische sesamzaadteelt. Hij koopt het sesamzaad op bij kleine boeren, schoont en ontsmet het en verkoopt het weer door. 

Het ontsmetten gebeurt in een fabriek in Mukono (op 22 km afstand van Kampala) door de zakken met zaad een tijdje in luchtdichte cellen te plaatsen, waarin het zuurstofgehalte naar bijna 0 daalt.

De plaats waar dit alles plaats grijpt zouden we misschien een sesamzaadverwerkingsfabriek kunnen noemen….(Meer info op www.shares.ug)

Op een computerscherm wordt het zuurstofgehalte in de ontsmettingskamers bijgehouden.

Dit sesamzaad gaat naar Denemarken.

Marck heeft veel ideeën over gewassen die we in Abim (Karamoja) zouden kunnen verbouwen, en hij heeft ook veel ervaring met het bij elkaar brengen en opleiden van boeren.

Na het bezoek aan de fabriek zijn we terug gegaan naar Kampala om wat praten en eten.

Marck van Esch

Een eenvoudige doch voedzame maaltijd(o.a. Tilapia). (Thuis maak ik nooit een foto van mijn eten..., heb het van Mirjam en Talitha afgekeken)

Toet Jaap

Toet Marck (Wilde testen of ze echt aardbeien hadden)

Noot voor de sponsors: Marck heeft alles betaald.

Na het eten met de bodaboda naar huis; dat zijn motorfietsen waarvan het hier krioelt die als taxi rijden.  Voor ik naar Oeganda afreisde was me afgeraden hiermee mee te rijden, maar Marck doet het zelf ook regelmatig.

Foto genomen nadat ik veilig en wel afgezet was bij het hotel.

Noot voor sponsors: zien jullie hoe zuinig ik ben.

Ik zal even een opdatum geven van de laatste paar dagen. Ik kan nu eindelijk wat gemakkelijker op internet.
Maandagmorgen 16 april 7:15 richting Schiphol gereden, en na veel filevormingen en vertragingen (een file vertraagt ook enorm), zat ik 10:58 in het vliegtuig. Het vertrok pas om 11:00 uur, dus geen probleem.

(Ik had 2 koffers bij me, maar tijdens het vertrek naar Schiphol bedacht ik dat de inhoud ervan eigenlijk best in 1 koffer zou passen (ze wogen samen maar 31 kg); dit leek me handiger voor het verder vliegen in Oeganda met de MAF. We besloten eerst maar naar Schiphol te gaan en daar de boel in 1 koffer over te pakken. Zo gezegd, zo gedaan in de parkeergarage van Schiphol; bij het inklaren van de bagage bleek echer dat ik 2 stuks bagage mee mocht nemen, maar dat die ene koffer echt te zwaar was. Dus Thirza en Talitha zijn zo lief geweest om de lege koffer weer uit de auto te gaan halen, enz.......)

Anderhalve film, gebabbel, gelees en wat voedertijden later landden we in....Kingali(Rwanda). Vandaar nog een half uurtje naar Entebbe (met het vliegtuig....).
We waren daar om 22:15 lokale tijd (1 uurtje later dan in NL); daar werd ik geophaald door een taxichauffeur die vaker voor het project rijdt waar ik voor op stap/pad ben ben. We waren 23:30 (geloof ik, het lijkt al weer heel lang geleden) bij "mijn" hotel in Kampala.

Sfeerreportage:

Het oplettende lezertje zal tezamen met het onoplettende lezertje begrijpen dat bovenstaande foto's niet direct na aankomst gemaakt zijn; zelfs vlak bij de evenaar is het rond middernacht donker. 

Vanwege mijn grote ego kreeg ik een tweepersoonskamer toegewezen. (Het kan ook zijn dat het licht kapot was in de kamer die in eerste instantie voor me gereserveerd was.)

Rachel breekt boor

De voorbereidingen

Vandaag koffers pakken. 1 koffer met persoonlijke spullen, 1 met "landbouwspullen". Ik heb een grondboor doormidden gezaagd zodat hij in mijn koffer past. De douane zal nog opkijken. :0)